دستهبندی کارتهای هوشمند
کارتهای هوشمند را بر حسب موارد مختلفی دستهبندی میکنند؛ در ادامه به دو مورد آن میپردازیم:
دستهبندی بر اساس نحوه ارتباط با کارتخوان
بر اساس این دستهبندی، کارتهای هوشمند به سه گروه تقسیم میشوند:
1- کارت هوشمند تماسی
برای
استفاده از این قبیل کارتها، باید اتصال فیزیکی بین کارت و دستگاه
کارتخوان برقرار گردد. دادههای موجود برروی کارت به صورت سریال به
کارتخوان ارسال میشود و پس از پردازش، اطلاعات جدید از طریق همان پورت به
روی کارت منتقل میشود. به عنوان نمونه، کارتهای تلفن عمومی جزو این
دسته محسوب میشوند. مشکل اصلی این قبیل کارتها، خراب شدن کنتاکتهای
فلزی (محلهای تماس) بر اثر عوامل خارجی نظیر ضربه و شرایط فیزیکی محیط
است. درشکل 2 قسمتهای موجود در کنتاکتهای فلزی این نوع کارت به تصویر
کشیده شده است.
2- کارت هوشمند غیرتماسی
در
این نوع کارت هوشمند، ارتباط بین کارت و کارتخوان بهصورت فیزیکی بر
قرار نمیشود؛ بلکه از طریق میدانهای الکترومغناطیسی و یا امواج RFصورت
میگیرد. برای برقرای ارتباط، آنتن مخصوصی بین تراشههای کارت قرار داده
شده است که در فاصلههای کم، تا حدود 50 سانتیمتر، میتواند ارتباط ایجاد
کند. کاربرد اصلی این قبیل کارتها در مواردی است که عملیات مورد نظر باید
سریع انجام گیرد، به عنوان نمونه میتوان به کارتهای مترو اشاره کرد.
مزیت اصلی این قبیل کارتها علاوه بر سهولت استفاده، عمر طولانیتر و ضریب
ایمنی بالاتر آن است؛ زیرا در این نوع کارت، تراشه به همراه آنتن در میان
لایههای تشکیلدهندة کارت قرار میگیرد.
3- کارت هوشمند ترکیبی
این
نوع کارت ترکیبی از کارتهای هوشمند تماسی و غیرتماسی است که با هر دو
نوع دستگاههای کارتخوان سازگار است. از این نوع کارتها برای ساخت
کارتهای چندمنظوره استفاده می شود.